ஆதி சங்கரரின் அத்வைதம் எங்கிருந்து வந்தது?

 2022-05-29

ஆதி சங்கரரின் அத்வைதம் எங்கிருந்து வந்தது?

பெளத்தமும் தமிழும் - மயிலை சீனி வேங்கடசாமி (1940) - பக்கம்: 31-32

(Project Madurai Production - மதுரை தமிழ் இலக்கிய மின் தொகுப்புத் திட்ட உருவாக்கம்)

பௌத்தமும் தமிழும் – கட்டுரைகள் – மயிலை சீனி. வேங்கடசாமி

பௌத்தமும் தமிழும் – கட்டுரைகள் – மயிலை சீனி. வேங்கடசாமி

https://freetamilebooks.com/ebooks/pauttamum_tamizum/ (PDF can be downloaded from here)

இஸ்லாமுக்கு முந்திய பாரசீகத்தின் (ஈரான்) தொன்மை மதம் ‍- தமிழ்த் தேசிய மனசாட்சி

2022-05-29

இஸ்லாமுக்கு முந்திய பாரசீகத்தின் (ஈரான்) தொன்மை மதம் ‍- தமிழ்த் தேசிய மனசாட்சி - Tamil National Conscience

சில நாள்களுக்கு முன் பிபிசி 4 (BBC 4) இன் The Art of Persia என்ற‌ ஆவணப்படம் பார்த்தேன்.

https://www.bbc.co.uk/iplayer/episodes/m000k48j/art-of-persia

http://www.samiraahmed.co.uk/ (TV Presenter)

இங்கிலாந்துக்கு வெளியே உள்ளவர்கள் BBC World இல் இப்படம் வெளியிடப்படும் போது அவசியம் பார்க்க வேண்டியது. மூன்று பாகங்களாக, ஒவ்வொன்றும் 1 மணி நேர அளவில், தலைப்பு 'பாரசீகத்தின் கலை' என்று இருந்தாலும் பாரசீகத்தின் வரலாறு, இலக்கியம், பண்பாடு, மொழி இவற்றையும் சேர்த்து தரப்பட்டுள்ளது.

கிட்டத்தட்ட 1000 ஆண்டுகளாக (கிமு 600 கிபி 650) மக்களாலும் அரசர்களாலும் பின்பற்றப் பட்டு வந்த ஷோராஷ்ட்ரிய மதம் கிபி 7 ஆம் நூற்றாண்டில் அராபிய முகமதியர்களின் படையெடுப்பு, அரசாட்சியால் அழிந்து ஒழிந்து போய் இன்று வெறும் 25,000 பேர் பின்பற்றுவதாக உள்ளது.

====================

Zoroastrianism - Wikipedia

Zoroastrianism - Wikipedia

https://en.wikipedia.org/wiki/Zoroastrianism

Zoroastrianism or Mazdayasna is an Iranian religion and one of the world's oldest organized faiths, based on the teachings of the Iranian-speaking prophet Zoroaster (also known as Zaraθuštra in Avestan or as Zartosht in Persian).^[1][2] It has a dualistic cosmology of good and evil within the framework of a monotheistic ontology and an eschatology which predicts the ultimate conquest of evil by good.^[3] Zoroastrianism exalts an uncreated and benevolent deity of wisdom known as Ahura Mazda (lit. 'Lord of Wisdom') as its supreme being.^[4] Historically, the unique features of Zoroastrianism, such as its monotheism,^[5] messianism, belief in free will and judgement after death, conception of heaven, hell, angels, and demons, among other concepts, may have influenced other religious and philosophical systems, including the Abrahamic religions and Gnosticism,^[6][7][8] Northern Buddhism,^[7] and Greek philosophy.^[9]

====================

சில தலைமுறைகள் வலிந்து புகுத்தப்பட்டால் எதுவும் மக்களிடம் பரவி நிலை கொண்டு விடுகின்றது.

அதே சமயம் ஈரானில் இஸ்லாம் பாராசீகத்தின் தொன்மை மதம், கலை, பண்பாடுகளை வரித்துக் கொண்டதும் ஒரு காரணமாகும்.

இஃது இஸ்லாத்துக்கு மட்டுமன்று கிறித்துவம் பரவியதற்கும் காரணமாகும்.

அதே போல் தமிழ்நாட்டில் புத்தமதம் நிலை கொண்டதும் பிறகு வைதீக மதம் அதை அணைத்து விழுங்கி இன்றுவரை நிலை கொண்டுள்ளதும் நடந்துள்ளது.

ஈரான் மீது படையெடுப்பு ஆக்கிரமிப்பு செய்த ஒவ்வொரு இனத்தினரும் (அராபியர்கள், மங்கோலியர்கள்...) பாரசீகத்தின் இதிகாசங்களைத் திருத்தி எழுதித் தங்களை அதற்குள் புகுத்திக் கொண்டு மக்களைத் தாங்கள் ஆள உரிமை கோரிக் கொண்டனர்.

இவ்வண்ணமே தமிழர்களின் தொன்மை, மதம், கடவுளர்களை வைதீக மதத்தினர் வைதீக சாயலில் திருத்தி எழுதிப் பரப்பி விட்டனர். பல தலைமுறைகளுக்குப் பிறகு, இன்று மக்களுக்குத் தங்களின் தொன்மையான மதம் பற்றிச் சொன்னாலும் அத்தோடு தொடர்பில்லாததால் அஃது அந்நியமாக உள்ளது.

நம்மைப் போன்ற சிலர் ஆங்காங்கே பேசிக் கொண்டு இருப்பதற்கு அப்பால் (நம் குடும்பங்களிலும் பெண்கள் வைதீக இந்து மதத்தையே சார்ந்துள்ளார்கள்) வைதீக மதம் 'இந்து' என்ற பெயரில் நிலை கொண்டு விட்டது என்பதுதான் உண்மை நிலையாகும்.

ஆக்கிரமிப்பு செய்தவர்களின் அந்நிய ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுபட்டு இன்று இறையாண்மையுள்ள நாடாக ஈரான் இருந்தாலும் அதன் தொன்மை மதத்திற்குத் திரும்ப இயலாது. ஆனால் இஸ்லாத்தைத் தங்கள் பாரசீகச் சாயலாக மாற்றிக் கொண்டு தங்கள் தனித்தன்மையைக் காப்பாற்றி வளர்த்து வருகிறார்கள்.

(அதே சமயம் இஸ்லாத்தின் படையெடுப்பு, ஆட்சியால் பாரசீக மொழி அராபிய வரிவடிவத்தை மேற்கொண்டது. அது அதன் வளர்ச்சிக்குப் பெரிய பங்களிப்பாக அமைந்தது.)

தமிழ்நாடு தனிநாடாக ஆனாலும் அதே போல் தான் ஆகும். அப்படித் தனிநாடாக ஆகவில்லை என்றாலும் அதே முறையைப் பின்பற்றித் தான் தமிழர்கள் தங்கள் தனித் தன்மையைக்  (Tamil National Conscience) காப்பாற்றிக் கொள்ள முடியும்.

இது தமிழர்களின் பரவலான சமூகநீதி அடிப்படையிலான‌ அன்றாட பிழைப்பு, தழைப்பிற்கு அவசிமான தனித்தன்மை ஆகும்.

இன்று ஆட்சியைப் பிடிக்க ஸ்டாலின் 'திமுக வில் இருப்போரில் பெரும்பான்மையினர் இந்துக்கள்' என்று சொல்ல வேண்டியுள்ளது. முருகனின் வேலைத் தூக்கிப் பிடித்து நாடகமாட வேண்டியுள்ளது.

இது பெரியாரின் (திராவிட இயக்க) கொள்கைகளுக்கும் பொருந்தும்.

தமிழ் நாட்டில் ஆட்சியைப் பிடிக்க, ஆட்சி செய்ய 'இந்து' வேடம் எப்படித் தேவைப்படுகிறதோ அதே போல் பெரியார் / திராவிட இயக்க / சமூகநீதிப் போர்வையும் தேவைப்படுகிறது. இவற்றில் நம்பிக்கை இல்லாத எம்ஜிஆர், ஜெயலலிதா போன்றவர்கள் கூட‌ அப்போர்வையைத் தூக்கி எறிய முடியவில்லை.

புத்த, சமண மதங்களை அணைத்து ஒழித்து வைதீக மதம் வெற்றி கண்டு நிலை கொண்டு விட்டது போல் நீதிக்கட்சி தொடக்கம் பெரியார் திராவிட இயக்க சமுகநீதிப் பரப்புரைகள் தமிழ்நாட்டில் பெரியாரின் நாத்திகக் கருத்துகளை மீறித் தமிழர்களின் மனதில் நிலை கொண்டுள்ளது.

பெரியாரை / திராவிடத்தை எதிர்க்கும் மணியரசன், சீமான் போன்றோரும் சமூகநீதியை எதிர்க்க முடியாது.

'ஆரியம் (வைதீகம்) ஒரு நடமாடும் நாசம்' என்றார் அறிஞர் அண்ணா. அதை எதிர் கொள்ளும் தத்துவமும் நடைமுறையும் அதே போல் உருவ‌ம், பெயர் மாறினாலும் உள்ளடக்கம் அதுவாகவே (சமூகநீதியாக) இருந்தால் தான் வாழும், வளரும். 

மக்களுக்கு, குறிப்பாக வளரும் தலைமுறையினருக்கு, அவ்விழிப்புணர்ச்சி ஏற்பட நம்மால் இயன்றதைத் தொடர்ந்து பல வழிகளிலும் வகைகளிலும் வடிவங்களிலும் செய்வதே சமூகநீதிக்கு நம் பங்களிப்பாகும்.

Freedom to choose your state - Free from the need to be happy

2020-12-25

Freedom to choose your state - Free from the need to be happy

A Sufi mystic, Bayazid, was a tremendously happy man. Nobody had ever seen him unhappy; nobody had ever seen him sad. He never complained or grumbled about his situation. 

Whatsoever happened he was cheerful. Life was not always easy for him: sometimes there was no food, yet he was happy. Sometimes for days he went without food, yet still he was happy. Sometimes there were no clothes, yet he was happy. Sometimes he had to sleep under the sky, yet his happiness remained undisturbed; it was unconditional. He was asked again and again, and he would laugh it away. When he was dying somebody asked, “Bayazid, now give us your key, your secret. You will be leaving soon. *What was your secret?”

He said, “There is nothing like a secret. It was a simple thing. Every morning when I open my eyes, life gives me two alternatives. It says, ‘Bayazid, do you want to be happy or unhappy?’ I say, ‘I want to be happy.’ And I choose to be happy and I remain happy. It is a simple choice, there is no secret.”

The day you decide that it is your decision to be happy or unhappy you will never again be able to say that someone else is making you unhappy, because that is a declaration of slavery. You have become a MASTER.

Note: 

While the above can be appreciated from one perspective (i.e. one always has the freedom to choose; it is a question of realizing that and abiding by that), why should one be a slave to 'happiness'? 

We can say one can also choose to go with whatever life presents - happiness, sadness, joy, sorrow, indifference etc. 

While the freedom to choose may be better than being slave to emotions (i.e. not choosing to flow with it), it is best to be free from the need to choose; one needs to be free from the need to be happy (or sad etc).  No fixed state.

Freedom is a burden in one way (that is why slavery endures; there is less responsibility in a way); giving up that burden too can be the real 'freedom'. 

It is the (false) sense of separation which creates concepts like 'slavery' and 'freedom'. There is really no separate individual to be a slave or to be free. 

In that sense, seeing through the false sense of separation is freedom / liberation. 

'Seeing through' doesn't mean one will not have the sense of separation; it may continue (as it came on, on its own; if it has to go away, it will drop off on its own accord) but will lose its grip and will not be a thorn any more.  

Am I Englightened?

 2021-02-25

Am I Enlightened?

*There is neither creation nor destruction,

Neither destiny nor free will,

Neither path nor achievement.*

~ Ramana Maharshi ~

1. Yes, there is no separate person to get enlightened or remain unenlightened.

2. At the same time, there is enlightenment and unenlightenment (for no one).

That is the beauty and paradox.

The following is from the perspective of the second statement with the diluted-sense-of-separation of the first statement.

You decide (whether you are enlightened or not). Nobody else can decide or don't let others tell you.

Of course, listen to the sincere words of help from anybody.

But, you are the ultimate judge of your stateless-state, whether you have passed the gateless-gate.

You know IT and only you can know because you are IT.

When you know that you are enlightened, you can / will know who else is or is not, as you interact with them. That doesn't mean you will come to know that person inside out in all respects. As appearances each of us is a finite-mystery-ray of the infinite-mystery-light!

Acceptance and Peace

 Acceptance and Peace

2021-02-01

Acceptance

Let us explore this.

'...some form of non-acceptance, some form of unconscious resistance to what is...', where does this non-acceptance / resistance come from? 

Isn't also from the same source (what is)? If yes, why not accept the 'non-acceptance' / 'resistance'?

So, there is nothing right or wrong with non-acceptance / resistance. It is part of 'what is' and accepting it or not-accepting it also part of 'what is'.

If there is some effort / view / opinion to split 'what is' as acceptable and not-acceptable things (concepts / happening...), then that is also part of 'what is'.

We cannot get away from 'what is' to look at it, accept it, not-accept it....all that is 'what is'.

But, we understand (get it) what Eckhart Tolle is trying to tell with those words. The message is not in the words but not apart from the words, because that also is 'what is', as these words are!

The above is not to be viewed as 'I understand better than him / her' kind of egoist (sense of separation) perspective. 

Such egoistic thoughts are part of 'what is' but learning to ignore (need not hate or resist or curse or even feel bad...) them also part of 'what is'. 

You see, slowly the acceptance (of what is) is growing but there is no effort to accept, that is acting without an actor!

"Once you’ve gotten the meaning, you can forget the words." (Chuang-tzu)

"There is no path to peace. Peace is the path" (Mahatma Gandhi)

The dream of waking up! Effort or No Effort?

The dream of waking up! Effort or No Effort?

2021-02-19

Effort or no effort

First part is OK. Then Ramana says 'When you attain jnana...'?! This attaining jnana too, as per the first part of the quote, is part of the dream ('...real awakening are all part of the dream').

As per the second part ( '...you will see there was neither the dream during sleep nor the waking state but only yourself and your real state'), you will see there was no dream. But, this seeing which is real awakening (attaining jnana), as per the first part, is part of the dream.

Which is correct?

Is 'attaining jnana' supposed happen without making any effort? As we know, Ramana had stressed the importance of making committed effort many times, again and again.

What is Ramana trying to convey?

2021-02-20

Both parts are correct and incorrect based on the level (context) taken.

At the Level of duality (this is the level in which all analysis is appearing):
----------------------------------
First part is correct.
Second part is contradicting the first part in the sense, if attaining jnana is itself a dream, then what is there to see and any seeing (of yourself and your real state) can also be part of that dream only.

At the Level of nonduality (is possible to assume this level only under the level of duality):
----------------------------------------
First part is incorrect, as there is no dream or waking; what exists is only Pure Awareness.
Second part is correct, excluding 'when you attain jnana' because there is nothing to attain/gain; you are already so.

Actual nonduality (again this is another assumed level under duality):
----------------------------
There is not even Pure Awareness or nonduality (oneness). It is not many and it is not even one. Nothing can be said or unsaid about this. It is not a subject or object but THAT to which all appear; THAT in which all appear; THAT which appears as all; (THAT) IS YOU.

We dream; our dream objects (living and non-living) are all made up of dream-stuff. So, they are all not real. Even if there is some 'realization' within the dream that it is a dream, that too is part of the dream. This is the first part.

In reality, (apparently 'on waking up or not') there was no dream independent of the dreamer. So, even the dream in essence is the dreamer. This is the second part.

The dreamer and dream can be viewed as separate as well as one and the same. But, the dreamer was prior to the dream not vice versa.

The actor and the character can be viewed as separate as well as one and the same. But, the actor was prior to the character not vice versa.

The gold and ornaments can be viewed as separate as well as one and the same. But, the gold was prior to the ornaments not vice versa.

All appearances (including seeking the Truth; realizing it; abiding in it...) come and go; they appear to YOU. They are not separate from YOU. But, YOU (what remains unchanging for ever) are separate from appearances and prior to appearances.

Even if there are no appearances, YOU ARE (as verified and confirmed in deep sleep, which is objectless awareness or when in flow of full-waking-forgetfulness - தூங்காமல் தூங்குவது).

We can compare the above with this:

There can be the faculty of hearing without hearing anything. When I have nothing to hear (complete, total silence), my ability to hear doesn't disappear. In fact, it is due to my faculty of hearing I 'hear' the silence.

Similarly when 'I' as pure awareness is not aware of anything, the pure awareness doesn't disappear; in fact, it is aware of that 'nothing-to-be-aware-of'.

Coming back to 'effort or no effort', there are no separate persons to make effort or not to make effort; but effort/no-effort appears as every other appearances.

So, any teaching to make efforts (self-enquiry) is applicable until 'attaining jnana'. This is the paradox. You have to do self-enquiry which will result in realizing that there is no one to do self-enquiry and there is no need to do self-enquiry and nobody actually did self-enquiry to realize this! All these sound crazy because of the apparent attempt (within duality) to grasp nondual existence when what is trying to grasp is grasping itself!

Understanding nonduality (i.e. real YOU), does not make any difference and at the same makes all the difference.

does-not-make-any-difference:
because the appearances don't go away; they continue to appear; appear to change etc.; the sense of separation continues...

does-make-all-the-difference:
there is no belief in the sense of separation; in separate objects; in events happening; the causality (cause and effect) etc.

Even though we very well know, that it is the earth that rotates, we still say sun rises or sets (instead of saying that the earth turns towards or away from the sun). But, there is no belief in it (i.e. the sun is going round the earth).

Similarly, the day-to-day living goes on with usual 'I do' / 'you do' / 'he/she does' / 'nature does' mode of perception (sincere to the appearance) without any belief (seriousness) in its apparent 'reality'. This 'living' is not done by any person but appears so.

In this mode (under-standing as awareness), whatever appears (appears to happen) cannot be anything but Right (without 'wrong' opposite) that is total acceptance, love, surrender, bliss...

ஆதி சங்கரர் தத்துவ உபதேசம் !

 ஆதி சங்கரர் தத்துவ உபதேசம் !

2022-05-23

Shared by Logesh:

ஆதி சங்கரர் தத்துவ உபதேசம் !

ஸ்ரீ ரமண மகரிஷி எழுதிய தமிழ் பாடல் !

------------------------------------------------------------------

உள்ளது நாற்பது அனுபந்தம் நூலில் 

39 வது பாடலை பகவான் ஸ்ரீ ரமணர் எழுதிய விபரங்களை சீடர் அண்ணாமலை ஸ்வாமி விவரிக்கிறார்.

இந்த பாடல் 1930 களின் பின்பகுதியில் எழுதப்பட்டது.

அத்வைதம் பற்றி ஸ்ரீ பகவான் 

சில கருத்துக்களை குறிப்பிட்டார்.

சாதாரண நடவடிக்கைகளில் அத்வைதத்தை கடைபிடிக்கக் கூடாது. மனதளவில் வேறுபாடு இல்லாமல் இருந்தால் போதும். 

மனதில் வண்டி வண்டியாக வேறுபாடான சிந்தனைகளை வைத்துக்கொண்டு, எல்லாமே ஒன்றுதான் என்று வெளியில் பாசாங்காக நடிக்கக் கூடாது.

மேல்நாட்டுக்காரர்கள் கலப்புத் திருமணம் செய்து கொள்கிறார்கள். எல்லோருடனும் சமமாக உட்கார்ந்து சாப்பிடுகிறார்கள். இதை மட்டும் செய்து என்ன பயன் ? போரும், போர்க்களங்களும்மட்டும்தான் விளைவு ! இந்த எல்லா நடவடிக்கைகளால், யாருக்கு சந்தோஷம் கிடைத்தது ?

இந்த உலகம் ஒரு பெரிய நாடக மேடை ! ஒவ்வொருவரும் தனக்கு எந்த பாத்திரம் ஒதுக்கப்பட்டிருக்கிறதோ, அதற்கு ஏற்ப நடிக்க வேண்டும் ! வேறுபட்டதாக இருப்பது பிரபஞ்சத்தின் இயற்கை ! ஆனால் ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள்ளும் வேறுபட்ட உணர்வு இருக்கக் கூடாது. " என்று ஸ்ரீ பகவான் விளக்கம் அளித்தார். 

அவர் சொன்ன விஷயங்கள் என்னை மிகவும் கவர்ந்தன. அவற்றை தொகுத்து தமிழில் ஒரு பாடலாக எழுதித் தர வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டேன். 

ஸ்ரீ பகவான் சம்மதித்தார்.

       

ஆதி சங்கரர் எழுதிய தத்துவ உபதேசம் என்ற நூலில் வரும் 87 வது பாடல் இதே கருத்தை தெரிவிக்கிறது. அதை தமிழில் வெண்பாவாக எழுதினார். அந்த வெண்பா அவருக்கு திருப்திகரமானதாக இருந்தது. அந்த பாடலை என் டைரியில் எழுதிக் கொடுக்கும்படி கேட்டுக் கொண்டேன்.

இந்த பாடல் -- உள்ளது நாற்பது அனுபந்தம் -- என்ற நூலில் 39 வது பாடலாக பிரசுரம் செய்யப்பட்டது என்று அண்ணாமலை ஸ்வாமிகள் தெரிவித்துள்ளார்.

அந்த பாடல் : --

அத்துவிதம் என்றும் அகத்துறுக ஓர்போதும்

அத்துவிதம் செய்கையில் ஆற்றற்க -- புத்திரனே

அத்துவிதம் மூவுலகத்து ஆகும் குருவினோடு

அத்துவிதம் ஆகாது அறி.

பொருள் :--

இரண்டு அல்ல ஒன்றே என்ற அத்வைத உண்மையை உள்ளத்தில் உணர்வாயாக !

ஆயினும் அதை செய்கையில் காட்டாதே !

புத்திரனே ! மூன்று உலகத்திலும் நீ அத்வைதத்தை கடைபிடித்தாலும், பரம்பொருளின் வடிவமான குருவிடம் அத்வைதம் காட்டுவது ஆகாது என்ற உண்மையை அறிவாயாக !

ஸ்ரீ ரமண மகரிஷி போற்றி போற்றி...

நமோ பகவதே ஸ்ரீ ரமணாய🙏🙏🙏

=========================

அனுப்புகிறவரின் அனுபந்தம்:

"சாதாரண நடவடிக்கைகளில் அத்வைதத்தை கடைபிடிக்கக் கூடாது. மனதளவில் வேறுபாடு இல்லாமல் இருந்தால் போதும். "

'சாதாரண நடவடிக்கை' என்ற சொற்கள் முக்கியமாகக் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டியது.

'எல்லாம் ஒன்றே' என்பதற்காக அடுத்தவர் சாப்பிட்டு நான் பசியாற முடியாது. அதே போல் நான் சாப்பிட்டு அடுத்தவர் பசியாற முடியாது.

"...அத்வைதத்தைக் கடைபிடிக்கக் கூடாது. மனதளவில் வேறுபாடு இல்லாமல் இருந்தால் போதும்." என்பதை அப்படியே விழுங்கக் கூடாது. ரமணரின் சொற்களை விட அவர் வாழ்ந்த வாழ்க்கையைக் கொண்டே நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். இது எல்லாப் பெரியவர்களுக்கும் (புத்தர், ஏசு, நபிகள், காந்தி, பெரியார்...) எல்லோருக்கும் பொருந்தும்.

வெறும் 'மனதளவில் வேறுபாடு இல்லாமல் இருந்தால் போதும்' என்பதால் நம் நடப்பில் ஒரு மாற்றமும் தேவையில்லை என்று பொருள் இல்லை.

அடுத்த வரியில் '...எல்லாமே ஒன்றுதான் என்று வெளியில் பாசாங்காக நடிக்கக் கூடாது' என்பதையும் சேர்த்துப் பார்க்க வேண்டும்.

மனதில் மட்டும் இருந்து என்ன பயன், நடப்பில் இல்லை என்றால்?

மனதில் பாசாங்காக இல்லாமல் உண்மையாக ஊறியிருந்தால், அது நடப்பில் வெளிப்படாமல் இருக்க இயலாது என்பதே நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டியது.